skeletteren werkw. Uitspraak: [ skəlɛ'terə(n) ] Vervoegingen: skeletteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geskeletteerd (volt.deelw.) al het vlees van iets wegnemen zodat alleen het skelet (1) overblijft Voorbeelden: 'een dier skeletteren' , 'een rups die een blad skeletteert zodat alleen de nerven overblijven' 1 definitie...
1) Ontvlezen 1) Tot een geraamte maken