slechten werkw. Uitspraak: [ 'slɛxtə(n) ] Afbreekpatroon: slech·ten Vervoegingen: slechtte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geslecht (volt.deelw.) iets kapotmaken zodat het er niet meer is Voorbeeld: 'De Berlijnse muur is na 1989 compleet geslecht.' Synoniemen: : slopen, afbreken (1) Synoniemen: afbreken effenen 7 definities...
1) Afbreken 2) Amoveren 3) Aplaneren 4) Aplineren 5) Beslechten 6) Bijleggen 7) Demoleren 8) Effenen 9) Eggen 10) Omverhalen 11) Ontmantelen 12) Raseren 13) Slopen 14) Vereffenen 15) Vlakken 16) Vlakmaken 17) Walsen 1) Afbreken 2) Effenen 3) Gladmaken 4) Met de grond gelijk maken 5) Met de grond gelijkmaken 6) Ontmantelen 7) Raseren 8) Slichten 9) Slopen 10) Vlakmaken 
vlak maken; doen verdwijnen (toon de herkomst via de etymologiebank)
gladmaken; met de grond gelijkmaken - Woordfeit: In het werkwoord slechten, dat letterlijk `gladmaken` en figuurlijk `slopen` betekent, is een oude betekenis van het bijvoeglijk naamwoord slecht bewaard gebleven: `glad, vlak, effen`. In de loop der jaren is de betekenis van slecht verschoven van `vlak, niet boven iets anders uitstekend` naar `eenvo...
in het algemeen: gelijk maken. In de scheepvaart vaak als uitslechten of afslechten.
Uit `De lagere vaktalen: De steenbakkerstaal` 1914 den overgevoerden bovengrond op den barm openwerpen.
Uit `De lagere vaktalen: Taal der bouwbedrijven` 1914 (ook) de straat opbreken.
(ww) - vlak maken, desnoods door bomen te rooien