1) Wellusteling 
wellusteling (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] fijne wellusteling, verwijfd mens. Oorspronkelijk inwoner van het 510 v.C. verwoeste oud-Sybaris, stad in Lucanië (landstreek van Italië onder de oude Romeinen), om de verwijfdheid harer burgerij in de oudheid bekend. De levensrichting zelve heet Sybaritisme