tellen werkw. Uitspraak: [ ˈtɛlə(n) ] Afbreekpatroon: tel·len Vervoegingen: telde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geteld (volt.deelw.) 1) getallen in een oplopende volgorde opnoemen (1, 2, 3, 4, 5 enz.) Voorbeelden: 'Ik tel tot drie en dan moet je stoppen.' , 'op je vingers tellen' nog niet tot tien kunnen tellen (erg on...
1) Aantal bepalen 2) Aantreffen 3) Acht geven 4) Achten 5) Afturven 6) Bedragen 7) Berekenen 8) Calculeren 9) Cijferen 10) Een aantal bepalen 11) Gelden 12) Gelden als 13) Geldig 14) Getallen in opklimmende volgorde opnoemen 15) Getallen in volgorde opnoemen 16) Getallen op de vingers aanwijzen 17) Getallen opnoemen 1) Aantreffen 2) Afturven 3) Bedragen 4) Berekenen 5) Bezitten 6) Calculeren 7) Colligeren 8) Cijferen 9) Meerekenen 10) Numereren 11) Nummeren 12) Opsommen 13) Rekenen 14) Tel 15) Turven 16) Uitrekenen 17) Vertrouwen 
getallen in volgorde opnoemen; een aantal opmaken; geldig zijn (toon de herkomst via de etymologiebank)
•aantal bepalen.
rekenen, optellen
rekenen, optellen
Het opsommen van de afzonderlijke eenheden die samen een groep vormen om het totale aantal eenheden waaruit die groep bestaat, te kunnen vaststellen.