de terbeschikkingstelling zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: ter·be·schik·king·stel·ling Verbuigingen: terbeschikkingstellingen (meerv.) tbs strafmaatregel voor misdadigers met psychiatrische stoornissen . 8 definities...
1) T.b.s. 2) Dwangverpleging 1) Tbs 
(tbs) Voluit: 'terbeschikkingstelling wegens ontstentenis van betrekking'. Sociaal statuut dat vastbenoemde leerkrachten recht geeft op een uitkering op het moment dat ze geheel of gedeeltelijk hun lesopdracht verliezen (bv. doordat het aantal leerlingen daalt op de school waar ze werken). Het statuut geeft leraren die dat willen bovendien d...
Maatregel in het strafrecht waarbij de rechter beveelt dat de verdachte van een misdrijf die een gebrekkige ontwikkeling of een ziekelijke stoornis heeft, in een TBS-inrichting zal worden behandeld en begeleid.
[wet en recht] Vaak afgekort tot TBS. Strafrechtelijke maatregel die de rechter kan opleggen aan een verdachte van bepaalde (vaak ernstige) misdrijven. Anders dan bij gevangenisstraf wordt niet gesproken van een straf, maar van een maatregel. Het eerste doel is om de terbeschikkinggestelde te behandelen. Voorwaarde voor ople...
De rechter kan bepalen dat een psychisch gestoorde veroordeelde naar een inrichting moet om daar een behandeling te ondergaan. Dit kan alleen als de veiligheid in het geding is
(TBS) strafrecht: strafrechtelijke vrijheidsbenemende maatregel bestemd voor veroordeelden met een gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke ...