de teugel zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈtøxəl ] Afbreekpatroon: teu·gel Verbuigingen: teugels (meerv.) riem(en) waarmee je een rijdier of trekdier bestuurt Voorbeeld: 'aan de teugels trekken' de teugels aanhalen (strenger worden) de teugels laten vieren (minder streng worden) iemand de vrije teugel geven (iemand zijn of haar eigen ga...
1) Bil 2) Breidel 3) Koord 4) Lei 5) Leidsel 6) Leisel 7) Lijn 8) Paardentoom 9) Riem 10) Streng 11) Toom 1) Breidel 2) Lei 3) Leiband 4) Leidsel 5) Leireep 6) Leiriem 7) Lijn 8) Paardenlijn 9) Paardenriem 10) Paardentoom 11) Paardentuig 12) Plaats in Gelderland 13) Riem 14) Riem voor paarden 15) Term bij de paardensport 16) Term uit de paardensport 17) Toom 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Teugel``] Zie Paardentuig
toom (toon de herkomst via de etymologiebank)
Deel van de kop tussen snavelbasis en ogen.
Gedeelte van de veren om de ogen.
•riem of koord waarmee men een last- of rijdier besturen
toom
toom