uitladen werkw. Uitspraak: [ œytladə(n) ] Afbreekpatroon: uit·la·den Vervoegingen: laadde uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgeladen (volt.deelw.) 1) (goederen) uit een voer- of vaartuig halen Voorbeeld: 'de varkens uitladen uit de vrachtauto' 2) (een voer- of vaartuig) van zijn lading ontdoen Voorbee...
1) Afladen 2) Leegmaken 3) Lossen 4) Ontladen 
ergens vracht of spullen uithalen vb: de vrachtwagen werd met man en macht uitgeladen Tegenstelling: laden
ongebruikelijke term voor het lossen (van los- of stukgoed ).