uitrichten werkw. Uitspraak: [ 'œytrɪxtə(n) ] Afbreekpatroon: uit·rich·ten Vervoegingen: richtte uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgericht (volt.deelw.) handelen op een manier die resultaat heeft Voorbeeld: 'De kustwacht kan weinig uitrichten tegen de goed georganiseerde smokkelbendes.' Synoniemen: bewerken doen handelen u...
1) Bedrijven 2) Bewerken 3) Doen 4) Handelen 5) Tot stand brengen 6) Uithalen 7) Uitvoeren 8) Verrichten 1) Bewerken 2) Doen 3) Handelen 4) Uitvoeren 5) Verrichten 
iets doen wat resultaat heeft vb: de dokter kon niets meer uitrichten voor de patiënt