uitvaren werkw. Afbreekpatroon: uit·va·ren Verbuigingen: voer uit Vervoegingen: uitgevaren (volt.deelw.) 1) ''arch.'' een uitvaart houden, naar het graf vervoerd worden 2) met een vaartuig een nauw water, zoals een haven verlaten Voorbeeld: 'Zij voeren de sluis uit.' 3) zijn zelfbeheersing verliezen en ...
1) Aanrazen 2) Afvaart 3) Afvaren 4) Bulderen 5) De haven verlaten 6) Donderen 7) Een bootreis beginnen 8) Foeteren 9) Fulmineren 10) Het zeegat kiezen 11) Kafferen 12) Ketteren 13) Kijven 14) Knorren 15) Kwaadspreken 16) Luidruchtig zijn 17) Mopperen 18) Opduvelen 19) Opspelen 20) Opvliegen 21) Razen 1) Afreizen 2) Afvaart 3) Afvaren 4) Bulderen 5) Donderen 6) Foeteren 7) Fulmineren 8) Heisteren 9) Kafferen 10) Ketteren 11) Knorren 12) Kwaadspreken 13) Kijven 14) Mopperen 15) Opspelen 16) Peuteren 17) Plagen 18) Razen 19) Schelden 20) Schimpen 21) Schreeuwen 22) Tekeergaan 23) Tieren 24) Toeteren 
met een schip wegvaren vb: het grote passagiersschip is uitgevaren
•met een vaartuig een nauw water, zoals een haven verlaten. •zijn zelfbeheersing verliezen en meer zeggen dan verstandig is. •"arch." een uitvaart houden, naar het graf vervoerd worden (+audio)
met een schip op reis gaan, vertrekken
Def.: naar zee varen - de reis beginnen.
1> iets verlaten. Een sluis uitvaren, een kanaal uitvaren, een haven uitvaren. Ook uitstevenen, of bij havens e.d. uitlopen genoemd. 2> iets tot het einde toe bevaren. 3> varend iets wegbrengen; bijvoorbeeld een anker uitvaren. Ook uitbrengen genoemd.