vechten werkw. Uitspraak: [ ˈvɛxtə(n) ] Afbreekpatroon: vech·ten Vervoegingen: vocht (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gevochten (volt.deelw.) strijden met lichamelijk geweld Voorbeelden: 'Toen ze er met woorden niet uitkwamen, begonnen ze te vechten.' , 'een robbertje/potje/partijtje vechten' vechten voor een betere samenleving (...
1) Ageren 2) Bakkeleien 3) Bekken 4) Bestrijden 5) Boksen 6) Borstelen 7) Duelleren 8) Kampen 9) Kijven 10) Knokken 11) Matten 12) Plaats in de Benelux 13) Plaats in Nederland 14) Plaats in Utrecht 15) Plukharen 16) Rammen 17) Ravotten 18) Ruzie maken 19) Sfeer verpesten 20) Slag leveren 21) Stoeien 1) Bakkeleien 2) Boksen 3) Dobberen 4) Duelleren 5) Handgemeen 6) Kampen 7) Knokken 8) Kijven 9) Matten 10) Opboksen 11) Plukharen 12) Ravotten 13) Stoeien 14) Strijden 15) Twisten 16) Vechtpartij 17) Verweren 18) Wedijveren 19) Worstelen 
strijden (toon de herkomst via de etymologiebank)
elkaar aanpakken met vuisten, wapens, of andere middelen vb: de soldaten vechten tegen de vijand
•strijd leveren.
strijden
strijden