vechten werkw. Uitspraak: [ ˈvɛxtə(n) ] Afbreekpatroon: vech·ten Vervoegingen: vocht (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gevochten (volt.deelw.) strijden met lichamelijk geweld Voorbeelden: 'Toen ze er met woorden niet uitkwamen, begonnen ze te vechten.' , 'een robbertje/potje/partijtje vechten' vechten voor een betere samenleving ...
1) Bakkeleien 2) Worstelen 3) Ageren 4) Plaats in de Benelux 5) Plaats in Nederland 6) Plaats in Utrecht 7) Plukharen 8) Kijven 9) Kampen 10) Ruzie maken 11) Bestrijden 12) Knokken 13) Ravotten 14) Rammen 15) Slag leveren 16) Geweld gebruiken 17) Bekken 18) Duelleren 19) Matten 20) Boksen 21) Sfeer verpesten 
strijden
strijden (toon de herkomst via de etymologiebank)
elkaar aanpakken met vuisten, wapens, of andere middelen vb: de soldaten vechten tegen de vijand
•strijd leveren.
strijden