verbannen werkw. Uitspraak: [ vərˈbɑnə(n) ] Afbreekpatroon: ver·ban·nen Vervoegingen: verbande (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verbannen (volt.deelw.) (iemand) voor altijd wegsturen uit een land of plaats poliek Voorbeeld: 'iemand verbannen naar Siberië' Synoniemen: bannen betoveren bezweren boeien degraderen overd...
1) Bannen 2) Betoveren 3) Bezweren 4) Boeien 5) Degraderen 6) Deporteren 7) Exileren 8) Het vaderland uitzetten 9) In ballingschap zenden 10) Land ontzeggen 11) Overdragen 12) Overplaatsen 13) Proscriberen 14) Relegeren 15) Uit het land verdreven zijn 16) Uit het vaderland verdrijven 17) Uitbannen 18) Uitdrijven 
in ballingschap zenden (toon de herkomst via de etymologiebank)
•iemand van regeringswege dwingen een bepaald gebied te verlaten.
in ballingschap zenden, in de ban doen; (verouderd) vervloeken
verdrijven