verbannen werkw. Uitspraak: [ vərˈbɑnə(n) ] Afbreekpatroon: ver·ban·nen Vervoegingen: verbande (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verbannen (volt.deelw.) (iemand) voor altijd wegsturen uit een land of plaats poliek Voorbeeld: 'iemand verbannen naar Siberië' Synoniemen: bannen betoveren bezweren boeien degraderen ove...
1) Uitwerpen 2) Uitgesloten 3) Uitjagen 4) Uitsluiten 5) Verdrijven 6) Uitstoten 7) Verjagen 8) Verstoten 9) Vasthouden 10) Uitwijzen 11) Uitzetten 12) Verwijzen 13) Land ontzeggen 14) Uitbannen 15) Proscriberen 16) Wegjagen 17) Wegzenden 18) Degraderen 19) Deporteren 20) Overdragen 21) Overplaatsen 
verdrijven
in ballingschap zenden (toon de herkomst via de etymologiebank)
•iemand van regeringswege dwingen een bepaald gebied te verlaten.
in ballingschap zenden, in de ban doen; (verouderd) vervloeken