verstoten werkw. Uitspraak: [ vərˈstotə(n) ] Afbreekpatroon: ver·sto·ten Vervoegingen: verstootte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verstoten (volt.deelw.) (iemand voor wie je zou moeten zorgen) uit je omgeving wegjagen Voorbeeld: 'De wolvin verstootte haar pasgeboren welpen.' Synoniemen: uitgestoten uitstoten uitwerpen verworpe...
1) Verwerpen 2) Verworpen 3) Tekort doen 4) Afgewezen 5) Verwijderen 6) Versteken 7) Verschoppen 8) Verjagen 9) Buitensluiten 10) Boos maken 11) Repudiëren 12) Wegjagen 13) Wegsturen 14) Verachten 15) Niet willen aanvaarden 16) Achteruitzetten 17) Niet opnemen 18) Elke omgang afbreken 19) Uit huis zetten 
echtscheidingsrecht: eigen kind in de steek laten door er geen zorg en aandacht aan te geven;in de islam traditionele wijze ...
• [ov] niet langer in de omgeving dulden. (+audio)
niet in zijn omgeving dulden