verstoten werkw. Uitspraak: [ vərˈstotə(n) ] Afbreekpatroon: ver·sto·ten Vervoegingen: verstootte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verstoten (volt.deelw.) (iemand voor wie je zou moeten zorgen) uit je omgeving wegjagen Voorbeeld: 'De wolvin verstootte haar pasgeboren welpen.' Synoniemen: uitgestoten uitstoten uitwerpen verworpen...
1) Achteruitzetten 2) Afgewezen 3) Boos maken 4) Buitensluiten 5) Elke omgang afbreken 6) Niet erkennen 7) Niet meer erkennen 8) Niet opnemen 9) Niet willen aanvaarden 10) Repudiëren 11) Tekort doen 12) Uit huis zetten 13) Uitgestoten 14) Uitgewezen 15) Uitstoten 16) Uitwerpen 17) Verachten 18) Verbannen 1) Uitgestoten 2) Uitstoten 3) Verachten 4) Verbannen 5) Verjagen 6) Verschoppen 7) Verwerpen 8) Verworpen 9) Verwijderen 
• [ov] niet langer in de omgeving dulden. (+audio)
niet in zijn omgeving dulden
echtscheidingsrecht: eigen kind in de steek laten door er geen zorg en aandacht aan te geven;in de islam traditionele wijze ...