vergeven werkw. Uitspraak: [ vərˈxevə(n) ] Afbreekpatroon: ver·ge·ven Vervoegingen: vergaf (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heef vergeven (volt.deelw.) niet meer boos op iemand zijn omdat hij of zij iets vervelends heeft gedaan Voorbeeld: 'Die fout vergeef ik je nooit!' Synoniemen: genade schenken vergiffenis schenken weggeven wegsche...
1) Doordrongen 2) Genade schenken 3) Kwijten 4) Kwijtschelden 5) Pardonneren 6) Vergiffenis schenken 7) Vergiften 8) Vergiftigen 9) Vol zijn (van) 10) Weggeven 11) Wegschenken 1) Kwijtschelden 2) Pardonneren 3) Uitdelen 4) Vergiftigen 5) Weggeven 6) Wegschenken 
weggeven, kwijtschelden, vergiffenis schenken (toon de herkomst via de etymologiebank)
het iemand niet meer kwalijk nemen vb: zij was heel brutaal destijds, maar ik heb het haar vergeven
•vergiffenis schenken, een kwade daad niet toerekenen. •iemands gezondheid schaden door het toedienen van vergift.
vergiffenis schenken