verkalken werkw. Afbreekpatroon: ver·kal·ken Verbuigingen: verkalkte Vervoegingen: verkalkt (volt.deelw.) 1) tot kalk worden, een kalkafzetting krijgen 2) ontoegankelijk worden voor iets nieuws, verstarren Voorbeeld: 'Het systeem was totaal verkalkt.' . 1 definitie...
1) Calcineren 2) Verstarren 1) Calcineren 
kalkafzetting ondergaan