het verkleinwoord zelfst.naamw. Afbreekpatroon: ver·klein·woord Verbuigingen: verkleinwoorden (meerv.) Verbuigingen: verkleinwoordje (verkleinwoord) een woord met een verkleiningsuitgang waardoor iemand of iets als klein of weinig wordt voorgesteld Voorbeeld: 'Een Nederlander gebruikt vaak verkleinwoorden in zijn taalgebruik.' . 5 definit...
1) Diminutief 2) Taalkundige term 3) Woordsoort 1) Diminutief 
diminutief (toon de herkomst via de etymologiebank)
woord waarvan het achtervoegsel over het algemeen aangeeft dat het als klein en/of geliefd wordt gezien
• [taalkunde] een woord met een verkleiningsuitgang waardoor iemand of iets als klein of weinig wordt voorgesteld.
Een verkleinwoord (of: diminutief) is een vorm van een zelfstandig naamwoord die wordt afgeleid met het achtervoegsel (diminutiefsuffix) -(e)tje, -je, -pje, -kje (vooral in dialecten ook -(e)ke en -ske). Voorbeelden: man - mannetje of manneke, bak - bakje of bakske, broer - br...
Een verkleinwoord is een woord met een verkleiningsuitgang. Als men de lettergrepen gaat splitsen keert vaak de grondvorm terug. Oudere talen zoals het Latijn waren rijk aan het aantal verkleinwoorden. Bij de moderne talen vinden we dit vooral terug bij het Grieks, Italiaans en Spaans. De verkleinwoorden worden gevormd door toevoeging van een achte...