verlanding zelfst.naamw. Verbuigingen: verlandingen het verlanden 
Def.: ophoping van (dood) plantenmateriaal, bagger, slib, zand of andere materialen tot boven het laagste streefpeil van het betreffende water.
Dichtgroeien van open water als gevolg van veenontwikkeling in ondiepe plassen.
Opnieuw veenvorming (dichtgroeien), vooral in laagveenplassen; zie ook drijftil en kragge
Het dichtgroeien van open water als gevolg van veenontwikkeling in ondiep water.
'Verlanding' is een proces waarbij drasland, moerassen, plassen en andere ondiepe wateren langs natuurlijke weg in land veranderen. Verlanding komt het meest voor bij (ondiepe) meren.
Het natuurlijke overgangsproces van water naar land, waarbij het water geleidelijk dichtgroeit met planten, meestal vanuit de oever.