vermoeden werkw. Uitspraak: [ vərˈmudə(n) ] Afbreekpatroon: ver·moe·den Vervoegingen: vermoedde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft vermoed (volt.deelw.) denken dat iets waarschijnlijk zo is Voorbeelden: 'Ik vermoed dat hij een uurtje later komt.' , 'Dat weet ik niet zeker, dat kan ik alleen maar vermoeden.' Synoniemen: bevroeden g...
1) Aanname 2) Aanwijzing 3) Aanzien 4) Argwaan 5) Argwanen 6) Bevroeden 7) Denken 8) Geloven 9) Gis 10) Gissen 11) Gissing 12) Giswerk 13) Menen 14) Presumeren 15) Presumptie 16) Raden 17) Sjoege 18) Verdenking 19) Veronderstellen 20) Verwachten 21) Verwachting 22) Voorgevoel 1) Achterdocht 2) Argwaan 3) Argwanen 4) Bevroeden 5) Conjectuur 6) Denken 7) Erg 8) Gis 9) Gissen 10) Gissing 11) Idee 12) Menen 13) Mening 14) Notie hebben van 15) Onderstelling 16) Praesumptio 17) Presumeren 18) Presumptie 19) Raden 20) Sjoege 21) Soupçonneren 22) Verdenken 23) Verdenking 24) Vermoed 
veronderstellen (toon de herkomst via de etymologiebank)
het op grond van bepaalde aanwijzingen denken vb: wij vermoeden dat hij boos iswat je denkt op grond van aanwijzingen vb: ik had al het vermoeden dat zij niet eerlijk is, maar nu weet ik het zeker
veronderstellen, waarschijnlijk achten
veronderstellen
Gevolgtrekking die de wet (wettelijk vermoeden) of de rechter (feitelijk vermoeden) afleidt uit een bekend feit om te besluiten tot een onbekend feit en welke toelaat dit laatste te bewijzen (BW 1349). Tegen een wettelijk vermoeden wordt geen bewijs van het tegendeel toegelaten; het wordt onweerlegbaar genoemd. (BW 1352).
Redenering waardoor wordt getracht uit een bekend gegeven meer duidelijkheid te krijgen over een onbekend gegeven. Wanneer bijvoorbeeld bekend is dat verdachte op 28 februari 2003 's middags om 2 uur in Amsterdam was, kan daaruit worden geconcludeerd dat hij niet op hetzelfde tijdstip in Londen was
bewijsrecht: indirect bewijs; de rechter trekt zijn conclusie uit wel vaststaande feiten; het onbekende leidt hij uit het ...