vernietigen werkw. Uitspraak: [ vərˈnitəxə(n) ] Afbreekpatroon: ver·nie·ti·gen Vervoegingen: vernietigde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft vernietigd (volt.deelw.) zo kapotmaken dat alles verdwijnt Voorbeeld: 'archieven en oud papier vernietigen' Synoniemen: afbreken annuleren delgen nullificeren ondervangen opheffen ruineren s...
1) Afbreken 2) Annihileren 3) Annuleren 4) Casseren 5) Delgen 6) Derangeren 7) Doden 8) Elimineren 9) Kapot maken 10) Kapotmaken 11) Liquideren 12) Moeren 13) Nullificeren 14) Omverhalen 15) Onbruikbaar maken 16) Ondervangen 17) Opheffen 18) Ruïneren 19) Slopen 20) Smoren 21) Stukmaken 22) Te gronde richten 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Vernietigen``] Een geheel materiele ter zijde stelling van het vijandelijke leger is het doel, dat elke veldheer moest trachten te bereiken. Eene volkomen materiele vernietiging is in de minste gevallen noodig om dit doel te bereiken; dit geschiedt reeds als men bijv. het verband der troepen gebroken he...
verwoesten; tenietdoen (toon de herkomst via de etymologiebank)
ervoor zorgen dat er niets van overblijft vb: het afval wordt vernietigd in een oven
vernielen, tenietdoen
vernielen, tenietdoen
Vernietigen is een overeenkomst annuleren door het uitdrukkelijk in te trekken. Een vernietiging kan ook door de rechter worden bepaald. 
Het afbreken van de structuur, de organische verschijningsvorm of de toestand van stoffelijke of onstoffelijke voorwerpen.