vernielen werkw. Uitspraak: [ vərˈnilə(n) ] Afbreekpatroon: ver·nie·len Vervoegingen: vernielde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft vernield (volt.deelw.) helemaal kapotmaken Voorbeeld: 'De storm vernielde hele dorpen.' Synoniem: helemaal stukmaken Synoniemen: afbreken helemaal stukmaken kapotmaken ruineren slopen te gronde richte...
1) Misvormen 2) Reneweren 3) Omstorten 4) Ontheïsteren 5) Onteren 6) Zwaar beschadigen 7) Onklaar maken 8) Onbruikbaar maken 9) Schenden 10) Schofferen 11) Ruïneren 12) Te gronde richten 13) Beschadigen 14) Verdemeleren 15) Vermassacreren 16) Helemaal stukmaken 17) Moeren 18) Mollen 19) Afbreken 20) Destrueren 
stukmaken
stukmaken, verwoesten (toon de herkomst via de etymologiebank)
strafrecht: beschadigen, onbruikbaar maken. Het opzettelijk en wederrechtelijk ~ van een zaak van een ander is een misdrijf. ...
ervoor zorgen dat er niets van overblijft vb: die brand heeft het huis totaal vernield Synoniemen: vernietigen verwoesten Tegenstellingen: maken produceren fabriceren vervaardigen creëren voortbrengen
stukmaken
Vernielen is met opzet en vaak met veel geweld kapot maken. [basiswoordenlijst groep 3]