vernielen werkw. Uitspraak: [ vərˈnilə(n) ] Afbreekpatroon: ver·nie·len Vervoegingen: vernielde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft vernield (volt.deelw.) helemaal kapotmaken Voorbeeld: 'De storm vernielde hele dorpen.' Synoniem: helemaal stukmaken Synoniemen: afbreken helemaal stukmaken kapotmaken ruineren slopen te gronde richten...
1) Afbreken 2) Beschadigen 3) Breken 4) Destrueren 5) Kapotmaken 6) Kapotslaan 7) Kwetsen 8) Misvormen 9) Moeren 10) Mollen 11) Nekken 12) Omverhalen 13) Onteren 14) Rampeneren 15) Ramponeren 16) Ravageren 17) Reneweren 18) Ruïneren 19) Schenden 20) Slopen 21) Stukmaken 22) Stukslaan 23) Toetakelen 1) Afbreken 2) Beschadigen 3) Destrueren 4) Helemaal stukmaken 5) In stukken breken 6) Kapot maken 7) Kapotmaken 8) Kwetsen 9) Misvormen 10) Moeren 11) Mollen 12) Nekken 13) Omsmijten 14) Omstorten 15) Omverhalen 16) Omverpraten 17) Omverrukken 18) Omwerpen 19) Onbruikbaar maken 20) Onklaar maken 21) Onteren 
stukmaken, verwoesten (toon de herkomst via de etymologiebank)
ervoor zorgen dat er niets van overblijft vb: die brand heeft het huis totaal vernield Synoniemen: vernietigen verwoesten Tegenstellingen: maken produceren fabriceren vervaardigen creëren voortbrengen
stukmaken
stukmaken
strafrecht: beschadigen, onbruikbaar maken. Het opzettelijk en wederrechtelijk ~ van een zaak van een ander is een misdrijf. ...