verstarren werkw. Uitspraak: [ vərˈstɑrə(n) ] Afbreekpatroon: ver·star·ren Vervoegingen: verstarde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is verstard (volt.deelw.) onbeweeglijk worden Voorbeeld: 'Haar blik verstarde bij het zien van de chaos.' Synoniemen: verstenen verstijven 2 definities...
1) Onbeweeglijk worden 2) Verijzen 3) Verkalken 4) Verstenen 5) Verstijven 1) Verstenen 2) Verstijven 3) Volharden 4) Volhouden 
• [erga] star of vast worden. • [erga] "overdrachtelijk" verharden gewoonlijk van gelaatstrekken of blik. •tweede betekenisomschrijving. •enz.