verstoren werkw. Uitspraak: [ vərˈstorə(n) ] Afbreekpatroon: ver·sto·ren Vervoegingen: verstoorde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verstoord (volt.deelw.) onderbreken of hinderen wat niet onderbroken of gehinderd had moeten worden Voorbeeld: 'De straaljager verstoorde de rust in het bos.' Synoniemen: doorkruisen vertoornen 2 def...
1) Bederven 2) Belemmeren 3) Beletten 4) Boos maken 5) De rust verbreken 6) Derangeren 7) Doorkruisen 8) Hinderen 9) Ontredderen 10) Ontregelen 11) Staken 12) Tegengaan 13) Tussenkomen 14) Uithalen 15) Verbreken 16) Versjteren 17) Verstieren 18) Vertoornen 1) Belemmeren 2) Beletten 3) Ontredderen 4) Ontregelen 5) Ontwrichten 6) Tegengaan 7) Tussenkomen 8) Uithalen 9) Verbreken 10) Vernietigen 11) Vertoornen 12) Verwoesten 
een einde maken aan een bepaalde toestand vb: hij verstoorde onze rust met zijn motor
storen, in de war schoppen