verstieren werkw. Uitspraak: [ vərʃ'tirə(n) ] Afbreekpatroon: ver·stie·ren Vervoegingen: verstierde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verstierd (volt.deelw.) door vervelend gedrag verpesten Voorbeeld: 'Het buurtfeest werd verstierd door een stel vernielzuchtige rotjochies.' Synoniemen: : versjteren, verzieken 1 definitie...
1) Versjteren 1) Verstoren