vorderen werkw. Uitspraak: [ 'vɔrdərə(n) ] Afbreekpatroon: vor·de·ren Vervoegingen: vorderde (verl.tijd enkelv.) 1) verder komen, vooruitgaan Vervoegingen: is gevorderd (volt.deelw.) Voorbeelden: 'In vier dagen was het leger honderd km gevorderd.' , 'Het werk vordert langzaam.' , 'naarmate de film vordert' Synoniem: opschieten...
1) Eisen 2) Aanspraak kunnen maken op 3) Opdragen 4) Opeisen 5) Oproepen 6) Opschieten 7) Opvorderen 8) Aanspraak maken op iets 9) Beschieten 10) Voorwaarts gaan 11) Rekwireren 12) Beweren 13) Vlotten 14) Vooruitschrijden 15) Gebieden 16) Marcheren 17) Vooruitkomen 18) Vooruitgaan 19) Voortgaan 20) Voortschrijden 
eisen - Jaar van herkomst: 1100 (Willeram )
vooruitgaan; op eisen (toon de herkomst via de etymologiebank)
rechtswetenschap: hetgeen een persoon van een ander te eisen heeft; schuld. ...
snel gaan, vooruit komen vb: het werk vordert goed Synoniem: opschieten Tegenstelling: stagneren
Als de Duitsers iets nodig hadden vorderden ze het, dwz. ze namen het gewoon in beslag. Ze hielden de mensen gewoon op straat aan en namen bijvoorbeeld hun fiets of auto in beslag.
eisen