wegpinken werkw. Uitspraak: [ 'wɛxpɪŋkə(n) ] Afbreekpatroon: weg·pin·ken Vervoegingen: pinkte weg (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft weggepinkt (volt.deelw.) een traantje wegpinken (door ontroering een beetje huilen) 'een traantje wegpinken bij het zien van een droevige film' Spreekwoorden en zegswijzen • een traan 
1) Wegvegen 2) Wegwissen 
1) de pink gebruiken om iets te verwijderen; met de pink weghalen; met de pink wegvegen; met de pink wegschieten 2) snel wegnemen