de werktuigbouwkunde zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: werk·tuig·bouw·kun·de , , leer van het ontwerpen, vervaardigen en in bedrijf houden van machines (machinebouw, scheepsbouw, energie- en aandrijftechniek) en staal- en constructiebouw (b.v. offshore, olie- en gaswinning). . 2 definities...
1) Studierichting 
Het bestuderen en toepassen van de principes van de mechanica, thermodynamica en de eigenschappen van materialen.