werpen werkw. Uitspraak: [ 'wɛrpə(n) ] Afbreekpatroon: wer·pen Vervoegingen: wierp (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geworpen (volt.deelw.) 1) (iets) met je arm en hand krachtig van je af laten bewegen Voorbeeld: 'een steen werpen' Synoniem: gooien 2) (een jong dier) ter wereld brengen Voorbeeld: 'Een poes ...
1) Kwajongen 2) Mikken 3) Lanceren 4) Gooien 5) Slingeren 6) Flikkeren 7) Flansen 8) Jongen 9) Smijten 10) Jongen krijgen 11) Jongen ter wereld brengen 12) Keilen 13) Afvuren 14) Afschieten 15) Kieperen 16) Stekken 17) Stikken 18) Storten 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Werpen``] Zie Schieten, Kogelbaan
gooien
Partus; geboorte van nakomelingen bij zoogdieren..
met een zwaai uit je hand loslaten zodat het ergens anders terechtkomt vb: hij werpt zijn jas altijd over een stoel
•met een krachtige zwaai van de arm iets uit de hand naar iets of iemand heen laten gaan. •"(van zoogdieren)" ter wereld brengen, baren.
De geboorte van een nestje jongen.
gooien; jongen baren bij zoogdieren
Werpen is gericht gooien. [basiswoordenlijst groep 6]