wigge zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: wig·ge Verbuigingen: wiggen (meerv.) Verbuigingen: wiggetje (verkleinwoord) een metalen of houten blok, met twee schuine kanten onder een scherpe hoek, waarmee men iets kan vastklemmen of kan kloven Voorbeeld: 'Hoe scherper of spitser de wigge is, des te sterker de splijtwerking.' . Spreekwoorden en...
1) Keg 2) Spie 1) Keg