de wijk zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ wɛik ] Verbuigingen: wijken (meerv.) deel van een stad of dorp Synoniemen: : buurt, kwartier Synoniemen: buitenwijk buurt centrum handelswijk kwartier plein sectie stadsdeel stadskwartier stadswijk woonwijk Spreekwoorden en zegswijzen • waar meerderman komt moet minderman ...
1) Achterafbuurt 2) Buitenwijk 3) Buurt 4) Buurtschap 5) Centrum 6) Getto 7) Kwartier 8) Plein 9) Rayon 10) Sectie 11) Stadsdeel 12) Stadskwartier 13) Stadswijk 14) Toevlucht 15) Toevluchtsoord 16) Vlucht 17) Woonwijk 18) Wijkplaats 19) Zijkanaal 20) Zijvaart 1) Afdeling van een stad 2) Buitenwijk 3) Buurt 4) Buurtschap 5) Centrum 6) Deel van een stad 7) Getto 8) Handelswijk 9) Kamp 10) Kwartier 11) Nederlandse badplaats 12) Plein 13) Rayon 14) Sectie 15) Stadsdeel 16) Stadskwartier 17) Stadswijk 18) Verzameling huizen 19) Vlucht 20) Woningcomplex 21) Woonbuurt 
stadsdeel (toon de herkomst via de etymologiebank)
gedeelte van een stad of plaats vb: de wijk waarin Fleur woont, heet Oud-Zuid
Eenheid binnen een bebouwingskern die ruimtelijk min of meer een afgesloten geheel vormt.
•bewoond deel van een stad of een gemeente. •een watergang.
[Vergeten woorden] (v.) baai [= Noors vik, IJslands vík, ~ wijken]
Onderdeel van een gemeente en cluster van één of meerder buurten, dat op basis van historische dan wel stedenbouwkundige kenmerken homogeen is afgebakend. Een wijk bestaat uit één of meerdere buurten.
stadsdeel
dwarsvaart in de veengebieden. De wijken takken zich af van de hoofdvaart en kennen zelf weer dwarswijken. Gerelateerde term: plaatswijk.
Dwars op het hoofdkanaal gelegen zijkanaal in het hoogveenlandschap.
Vestigingsplaats, dorpZijkanalen van een hoofddiep in het veenkoloniaal landschap, tussenliggende afstand 50 à 200 meter, daartussen weer zwetsloten
Het gebied rond iemands woning en woonstraat waar hij dagelijks een groot deel van de dag doorbrengt.