wortelen werkw. Afbreekpatroon: wor·te·len Verbuigingen: wortelde Vervoegingen: geworteld (volt.deelw.) 1) verankerd zijn, ingeburgerd zijn, zijn oorsprong vinden Voorbeeld: 'Die gedachte wortelt nog in het oude heidendom van weleer.' 2) wortel schieten Voorbeeld: 'Nieuwe natuur is gworteld in de streek.' . Synonie...
1) Aarden 2) Aardgewas 3) Groente 4) Penen 5) Stoelen 6) Vastgroeien 7) Vasthechten 8) Wortelschieten 1) Bospeen 2) Radiceren 3) Stoelen 4) Vastgroeien 5) Vasthechten 6) Waspeen 7) Wortelschieten 8) Wortschieten 
wortel schieten, vastgroeien
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] spotnaam voor de inwoners van Hoorn, waar zeer veel groenten geteeld wordt, o.a. de algemeen bekende Hoornsche wortelen.