wrakkig bijv.naamw. Verbuigingen: wrakkiger Verbuigingen: wrakkigst met veel gebreken; in zeer slechte toestand; lijkend op een wrak 
1) Met gebreken 2) Bouwvallig 3) Gammel 
wrak, niet gaaf, beschadigd, ongelukkig - Voorbeeld: ‘Zo sullig onbeholpen stond hij daar en die vreemde dingen kwamen er zo doodgewoon en argeloos uit, de dingen die dat wrakkig leven geschokt en verdompeld hadden’