de zedenroman zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: ze·den·ro·man Verbuigingen: zedenromans (meerv.) Verbuigingen: zedenromannetje (verkleinwoord)
een boek dat een schildering van de leefgewoonten van een tijd of land als onderwerp heeft Voorbeeld: 'Zijn boek is voornamelijk een zedenroman.' . 1 definitie...
Gevonden op
https://www.woorden.org/woord/zedenroman
Type roman waarin men als overheersende trek de beschrijving van de karakteristieke levensgewoonten, gebruiken of zeden van een bepaalde tijd of groep meent te kunnen aanwijzen. Als Nederlandstalige voorbeelden zou men kunnen denken aan A.L.G. Bosboom-Toussaints
Majoor Frans (1875) of Ina Boudier-Bakkers
Armoede (1909).
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/bork001lett01_01/bork001lett01_01_0027.php
Algemene benaming voor een romantype waarin men als overheersende eigenschap de beschrijving van de karakteristieke levensgewoonten, gebruiken of zeden van een bepaalde sociale groep of tijd meent te kunnen aanwijzen (zedenschildering). Deze romans zijn doorgaans niet gebouwd op een spannende intrige, maar richten zich op de beschrijving van mensen...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_03274.php
Het episch genre waarbij de schrijver zeden en leefgewoonten van een bepaalde tijd wil oproepen Het meest grandioze voorbeeld van zedenromans vinden wij in de grote roman-cyclus van Honoré de Balzac: La comédie humaine (1829-1848) Ook in de Nederlandse literatuur werd dit genre veelvuldig beoefend, zoals in Eline Vere (1889) van Louis Couperus en...
Gevonden op
https://www.encyclo.nl/lokaal/10168
roman waarin de zeden en gewoonten van een bepaalde tijd primair staat.
Gevonden op
https://www.encyclo.nl/lokaal/10588
Geen exacte overeenkomst gevonden.
