de zeepolder zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: zee·pol·der Verbuigingen: zeepolders (meerv.) Verbuigingen: zeepoldertje (verkleinwoord) polder die ontstaat langs de kust, door bedijking van kwelders, als deze hoog genoeg zijn aangeslibd . 3 definities...
1) Ingedijkt land aan de kust 2) Ingedijkte kwelder 
polder verkregen door bedijking van langs de zee aangeslibde gronden; polder in het kustgebied
•polder die onstaat langs de kust, door bedijking van kwelders, als deze hoog genoeg zijn aangeslibd.
Een stuk land dat door aanslibbing is ontstaan. De zee zet zeeklei af. Wanneer zo`n buitendijks stuk land groot en hoog genoeg was, legde men er een dijk omheen. Vooral in Groningen en Friesland heeft men zo veel land gewonnen. Een ander woord voor zeepolder is: bedijking.
Polder die ontstaat door het inpolderen van een door de zee aangeslibd stuk land.