de zijtak zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ 'zɛitɑk ] Afbreekpatroon: zij·tak Verbuigingen: zijtakken (meerv.) 1) tak aan een stam of andere tak biologie Voorbeelden: 'de vorming van zijtakken uit knoppen' , 'een tak met enkele zijtakken' 2) gedeelte dat zich afsplitst van een hoofdlijn of hoofdverbinding
1) Deel van een boom 2) Rivierarm 3) Twijg 4) Afsplitsing 5) Aftakking 6) Vertakking 7) Water in Nederland 8) Zijlinie 9) Zijrivier 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Zijtak``] Zie Mijnen
Een stengel of scheut, die aftakt vanuit een okselknop van een oudere tak.