de zwanenzang zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ ˈzwɑnəzɑŋ ] Afbreekpatroon: zwa·nen·zang 1) laatste gedicht, roman of lied van een kunstenaar 2) laatste fase in het bestaan van iets 
1) Nazang 2) Slotwerk 3) Laatste werk van een kunstenaar 4) Laatste gedicht van een dichter 5) Laatste daad 
•laatste daad, laatste beweging.
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] het geluid, dat een zeker soort van zwaan de cycnus musicus vóor zijn dood zou maken; fig. laatste gezang of gedicht, hetwelk een dichter voor zijn sterven vervaardigt; laatste werk. In dien zin is het woord (vox et oratio cygnea) reeds bij Cicero (De oratore III,...
Metafoor voor het laatste werk dat een kunstenaar voor zijn dood gemaakt heeft. De metafoor berust op de volksoverlevering dat de zwaan als hij zijn levenseinde ziet aankomen nog eenmaal prachtig zou zingen. Dat geloof is zeer oud en werd al in de Klassieke Oudheid een literair motief en verspreidde zich over de gehele West-Europese cultuur. Bij Ha...
Metafoor voor het laatste werk dat een kunstenaar voor zijn dood gemaakt heeft. Deze metafoor berust op de volksoverlevering dat de zwaan als hij zijn levenseinde ziet aankomen nog eenmaal prachtig zou zingen. Dat geloof is zeer oud en werd al in de Klassieke Oudheid een literair motief en verspreidde zich over de gehele West-Europese cultuur. Bij ...
het laatste lied van een dichter
Een zwanenzang is het gedicht of lied dat een dichter als laatste in zijn leven heeft geschreven. In de zwanenzang moeten aanwijzingen gevonden worden voor een vroegtijdige of dramatische dood. Het gedicht geeft het idee dat de schrijver ervan moet hebben geweten wat hem/haar te wachten stond.