zwijgen werkw. Uitspraak: [ ˈzwɛixə(n) ] Afbreekpatroon: zwij·gen Vervoegingen: zweeg (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gezwegen (volt.deelw.) niet praten Voorbeelden: 'Hij heeft jaren gezwegen over zijn verschrikkelijke jeugd.' , 'Tijdens het optreden moet iedereen zwijgen.' Antoniem: spreken zwijgen als het graf (langdurig iets ...
1) Dichtklappen 2) Mondhouden 3) Mutisme 4) Silentium 5) Stilhouden 6) Stilvallen 7) Stilzwijgen 8) Stilzijn 9) Tace 10) Zwijgzaamheid 1) Mond houden 2) Mondhouden 3) Niet spreken 4) Niets zeggen 5) Niet verklappen 6) Ophouden met praten 7) Ophouden te praten 8) Stil zijn 9) Stilte 10) Stilvallen 11) Stilzwijgen 12) Stoppen met spreken 
niet spreken (toon de herkomst via de etymologiebank)
je stem niet laten horen, niets zeggen vb: ik praatte de hele tijd, maar Anja zweeg
•ervan afzien te spreken.
niet spreken
niet spreken