adiëren werkw. Uitspraak: [ adi'jerə(n) ] Vervoegingen: adieerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geadieerd (volt.deelw.) een zaak aanhangig maken of voorleggen aan (een rechter) juridisch Voorbeeld: 'Het is voor de procureur mogelijk de onderzoeksrechter te adiëren voor afzonderlijke onderzoekshandelingen.' ...
1) Een erfenis aanvaarden 
aanvaarden (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] aanvaarden, aannemen, onderwinden (op zich nemen), een erfenis aanvaarden, beheren, aanslaan