adiëren werkw. Uitspraak: [ adi'jerə(n) ] Vervoegingen: adieerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geadieerd (volt.deelw.) een zaak aanhangig maken of voorleggen aan (een rechter) juridisch Voorbeeld: 'Het is voor de procureur mogelijk de onderzoeksrechter te adiëren voor afzonderlijke onderzoekshandelingen.' 1 definitie...
1) Aanspreken 2) Aanvaarden 1) Een erfenis aanvaarden