de antinomie zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: antinomieën werkelijke of schijnbare tegenstrijdigheid tussen twee oordelen of uitspraken 
1) Tegenstrijdigheid van wetten 2) Tegenspraak van een wet met zichzelf 3) Tegenspraak in de wet 4) Innerlijke tegenstrijdigheid 5) Tegenstrijdigheid 6) Tegenstrijdige maar juiste oordelen 
Let op: Spelling van 1858 tegenstrijdigheid in de wet. Antinomisten, wetbestrijders, ketters, die de wet van Mozes geheel wilden afgeschaft hebben
tegenstrijdigheid tussen twee geloofwaardige oordelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
Een 'antinomie' is een tegenspraak die geen paradox is, maar die (in de filosofie van Kant) ontstaat door het feit dat de zuivere rede, als deze zijn meest fundamentele principes toepast op de fenomenen van de door ons ervaren wereld, onvermijdelijk op tegenspraken stuit. Kant geeft vier voorbeelden van zulke antinomieën in zijn voornaamste werk, ...
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] strijdigheid van twee wetten; van anti = tegen, en nomos = een wet.
Een innerlijke tegenstrijdigheid; een paradox. 
rechtswetenschap: verschijnsel dat twee of meer rechtsregels precies het tegenovergestelde bepalen. ...