Stijlfiguur uit de retorica, nl. één van de mogelijkheden binnen de aversio: het zich afwenden van het publiek door de vertellende instantie (aversio ab auditoribus) of van de aanvankelijk aangesproken persoon door het personage om zich te richten tot een niet aanwezig persoon of tot een als personificatie gedacht begrip of collectivum, vaak de g...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/bork001lett01_01/bork001lett01_01_0002.php
Etym: Gr. apo-strophè = het zich af-wenden. - Stijlfiguur uit de retorica, nl. één van de mogelijkheden binnen de aversio: het zich afwenden van het publiek door de vertellende instantie (aversio ab auditoribus) of van de aanvankelijk aangesproken persoon door het personage om zich te richten tot een niet aanwezig persoon (bijv. een over...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_00169.php
(Apostrof, Apostrofé) Een vermanende toespraak.
Het zich plotseling wenden tot een andere persoon.
Het spreken tegen iemand die niet aanwezig is of tegen levenloze voorwerpen Vergelijk met obsecratie.
Het teken dat de weglating van een letter of letters aanduidt.
Gevonden op
https://www.encyclo.nl/lokaal/10168
Geen exacte overeenkomst gevonden.
