attributief bijv.naamw. Uitspraak: [ ɑtribyˈtif ] Afbreekpatroon: at·tri·bu·tief (van een bijvoeglijk naamwoord) in de positie voor een zelfstandig naamwoord taalkunde Voorbeeld: 'In 'de dichte deur' is 'dicht' attributief gebruikt, in 'de deur is dicht' predicatief.' Antoniem: predicatief 3 definities...
1) Adnominaal 2) Als zinnebeeldend kenteken dienend 3) Als zinnebeeldig kenteken dienend 4) Bijvoeglijk 5) Bijvoeglijk gebruikt 6) Toekennend 1) Attr 2) Toedelend 3) Toekennend 
• [taalkunde] wanneer het voor een zelfstandig naamwoord geplaatst wordt. •:Een groot huis. •::"In deze zin staat groot vóór huis, dus is groot hier 'attributief'." •:Het huis is groot. •::"In deze zin staat groot ná huis, dus is groot hier 'predicatief'."
bestuursrecht: bevoegdheid toekennen aan een ander orgaan. ...