attribueren werkw. Verbuigingen: attribueerde Verbuigingen: geattribueerd 'iets attribueren aan' aan iets toeschrijven, toekennen 
1) Toeschrijven 2) Toekennen 3) Toe-eigenen 
Let op: Spelling van 1858 toeschrijven, toeëigenen, toevoegen. Attribuut, toevoegsel, kenmerk, eigenschap, (b.v. het anker van de hoop, het kruis van het Christendom)
toekennen (toon de herkomst via de etymologiebank)
staatsrecht: toebedeling; rechtstreekse toekenning van eigen bevoegdheden door de grondwet of formele wet. Bijv. de provincies ...