Spreekwoorden: (1914)
Bekaf zijn,d.w.z. uitgeput, doodmoe, doodaf zijn; 't end in den bek hebben (De Vries, 70); fri. bek-ôf, bek-ou. In de 17<sup>de<-sup> eeuw bestond de uitdr. ‘een paard den bek afrijden’, een paard zoo afrijden, dat het over zijn asem is en van het hijgen niet meer voort...
Gevonden op
https://www.encyclo.nl/lokaal/10778
Spreekwoorden: (1914)
Bekaf zijn,d.w.z. uitgeput, doodmoe, doodaf zijn; 't end in den bek hebben (De Vries, 70); fri. bek-ôf, bek-ou. In de 17<sup>de<-sup> eeuw bestond de uitdr. ‘een paard den bek afrijden’, een paard zoo afrijden, dat het over zijn asem is en van het hijgen niet meer voort...
Gevonden op
https://www.encyclo.nl/lokaal/10778
Geen exacte overeenkomst gevonden.
