beslechten werkw. Uitspraak: [ bə'slɛxtə(n) ] Afbreekpatroon: be·slech·ten Vervoegingen: beslechtte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft beslecht (volt.deelw.) een einde maken (aan) Voorbeeld: 'een ruzie beslechten' het pleit is beslecht (de beslissing is gevallen) Synoniemen: afdoen afhandelen 
1) Afhandelen 2) Uitvechten 3) Afmaken 4) Slechten 5) Afdoen 6) Slichten 7) Vereffenen 8) Bijleggen 9) Een twist beëindigen 10) Beslissen 
een eind maken aan
Het beëindigen van een kwestie door een beslissing te nemen.
vereffenen, uit de weg ruimen (toon de herkomst via de etymologiebank)
er een eind aan maken vb: de ruzie is uiteindelijk beslecht door de meester
het (met een dissel) rechthoekig hakken van een rond stuk hout. Bijvoorbeeld het hout dat voor krommers en leggers gebruikt werd.