bestraffen werkw. Uitspraak: [ bə'strɑfə(n) ] Afbreekpatroon: be·straf·fen Vervoegingen: bestrafte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft bestraft (volt.deelw.) straf geven Voorbeelden: 'een stout kind bestraffen' , 'verkeersovertreders bestraffen' Synoniemen: afstraffen straffen 
1) Inrichten 2) Straffen 3) Aanpakken 4) Corrigeren 5) Boete laten doen 6) Sanctioneren 7) Penaliseren 8) Afstraffen 
Het opleggen van een straf
een vervelende maatregel opleggen omdat hij iets deed wat niet mocht vb: hij werd bestraft door de meester Synoniem: straffen Tegenstelling: belonen
• [ov] straf uitdelen aan iemand.
straffen
Bestraffen is een sanctie toepassen, berispen, veroordelen. [basiswoordenlijst groep 5]