bombarderen werkw. Uitspraak: [ bɔmbɑrˈderə(n) ] Afbreekpatroon: bom·bar·de·ren Vervoegingen: bombardeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gebombardeerd (volt.deelw.) bommen gooien op (een plaats) Voorbeeld: 'de haven bombarderen' Synoniemen: afstraffing belagen benoemen beschieten beschieting bombardement 4 definities...
1) Afstraffing 2) Bekogelen 3) Benoemen 4) Beschieten 5) Beschieting 6) Bestoken 7) Bombardement 8) Promoveren 1) Afstraffing 2) Belagen 3) Benoemen 4) Beschieten 5) Beschieten uit de lucht 6) Beschieting 7) Bestoken 8) Bombardement 9) Bommen gooien 10) Kanonneren 11) Met bommen beschieten 
bommen werpen (toon de herkomst via de etymologiebank)
er bommen op laten vallen vb: Rotterdam werd in de oorlog gebombardeerd
•bommen of andere projectielen afvuren op iets of iemand.
met bommen beschieten
met bommen beschieten