I de chirurgijn zelfst.naamw. (m.) (verouderd) heelmeester geneeskunde II chirurgijn afkorting chirurgijnvis biologie Herkomst volgens etymologiebank.nl chirurgijn (heelmeester) 
1) Oud beroep 2) Wondheler 3) Scheepsbemanning 4) Scheepsdokter 5) Heelmeester 6) Heelmeester (verouderd) 7) Chirurg 8) Uitoefenaar van de geneeskunde 9) Geneeskundige 
[geschiedenis nederland 1500 1813] Beroepsaanduiding voor personen die na een leertijd als knecht en het afleggen van een meesterproef gerechtigd waren bepaalde heelkundige handelingen uit te voeren. Te onderscheiden van de in veel hoger aanzien staande 'doctoren', die na een academische studie de geneeskunde beoefenden.
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] van het Griekse cheir = hand en ergon = werk, is thans uitsluitend een heelmeester. Voormaals noemde men den barbier ook wel chirurgijn, omdat tot het werk van den wondheeler behalve het aderlaten, het koppenzetten enz. ook het baard scheren en haarsnijden behoorde.
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Chirurgijn``] Naam die nog niet lang geleden in de meeste legers aan de officieren van gezondheid gegeven werd
heelmeester
heelmeester, voorloper van onze huisarts.
De 'chirurgijn' was een medisch behandelaar in de middeleeuwen en vroegmoderne tijd. In de gasthuizen van de 17e eeuw had een chirurgijn een eigen verbandzaal.
De chirurgijn was een medisch behandelaar in de middeleeuwen en vroegmoderne tijd. Het vak van chirurgijn kwam voort uit het werk van de barbier, en hield zich vooral bezig met zaken, waarbij bloed te voorschijn kwam, dit in tegenstelling tot de universitair opgeleide artsen uit die tijd. (AAT)
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] zie chirurgien
arts Marijn werd chirurgijn aan boord van een schip en verzorgde de zieke slaven.