(clerk of klerk) Middelnederlandse benaming voor een gestudeerde geestelijke en auteur van een theologisch, juridisch, wetenschappelijk of letterkundig werk, bijv Jacob van Maerlant (2e helft 13e eeuw) of Dirc van Delft (ca. 1365-?). Clerken zijn ‘geletterd’, d.w.z. dat zij het Latijn beheersen en daardoor toegang hebben tot kennis die niet voo...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/bork001lett01_01/bork001lett01_01_0004.php
Etym: Lat. clericus = geestelijke. - Middelnederlandse benaming, ook met moderne spelling aangeduid als klerk, voor een gestudeerde geestelijke en auteur van een theologisch, juridisch, wetenschappelijk of letterkundig werk, bijv. Jacob van Maerlant (tweede helft 13
de eeuw) of Dirc van Delft (ca. 1365-?). Clerken zijn `geletterd`,...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_00328.php
Geen exacte overeenkomst gevonden.
