codificeren werkw. Uitspraak: [ kodifi'serə(n) ] Afbreekpatroon: co·di·fi·ce·ren Vervoegingen: codificeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gecodificeerd (volt.deelw.) 1) als wettekst opschrijven Voorbeeld: 'de voors en tegens van het codificeren van het homohuwelijk in de Grondwet' 2) regels opschrijven
1) Verzamelen tot een wetboek 2) Tot een wetboek maken 3) Vastleggen in de wet 4) Vastleggen in een wetboek 
tot een wetboek maken
(Van kennis) Het verzamelen, analyseren en beschrijven van kennis in taal waardoor de kennis overdraagbaar wordt.
tot een wetboek maken (toon de herkomst via de etymologiebank)
staatsrecht: opname van rechtsregels in wetboeken. Bijv. de wet heeft het burgerlijk recht geregeld in het Burgerlijk wetboek ...
•in wettekst vastleggen. (+audio)