de contiguïteit zelfst.naamw. (v.) 1) het verschijnsel dat als een bepaalde ”mentale inhoud” in het verleden vrijwel meteen werd gevolgd door een andere, op een later tijdstip de tweede inhoud meteen ook zal volgen als de eerste inhoud weer verschijnt 2) aaneengrenzing, belending, tijdruimtelijke nabuurschap, in de...
1) Aangrenzing 1) Belending 
'Contiguïteit' betekent in het algemeen een rechtstreekse samenhang tussen twee of meer zaken, berustend op een continuüm van tijd en/of ruimte. Contiguïteitsrelaties tussen de afzonderlijke deeltjes binnen materialen spelen een belangrijke rol in de natuurkunde, bijvoorbeeld bij het bepalen van microstructuren.
Let op: Spelling van 1858 de aanpaling van grensscheidingen, aanraking; de gemeenschappelijke grenzen van twee ruimten