de contiguïteit zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: con·ti·guï·teit 1) het verschijnsel dat als een bepaalde " mentale inhoud" in het verleden vrijwel meteen werd gevolgd door een andere, op een later tijdstip de tweede inhoud meteen ook zal volgen als de eerste inhoud weer verschijnt Voorbeeld: 'De contiguïteit van d...
1) Aangrenzing 1) Belending 
Let op: Spelling van 1858 de aanpaling van grensscheidingen, aanraking; de gemeenschappelijke grenzen van twee ruimten