coïncideren werkw. Afbreekpatroon: co·in·ci·de·ren Verbuigingen: coïncideerde Vervoegingen: gecoïncideerd (volt.deelw.) 1) het samenvallen in ruimte of tijd vaststellen Voorbeeld: 'Samen vormen deze oscilloscopen - ongeacht hun plaats op de aarde - één grote detector doordat de signalen gecoïncideerd kunnen worden.' 2)...
1) Samenvallen 
•samenvallen in ruimte of tijd. •tweede betekenisomschrijving. •enz.